مدیریت شیفت بیمارستانی | شیفت پرستاری

به دلیل وجود شیفت های پیچیده و نامنظم در بیمارستان ها لازم است از یک سیستم حضور و غیاب پیشرفته در این مراکز استفاده شود. برنامه حضور و غیاب زون با امکانات گسترده ای که دارد این ابزار را برای بیمارستان‌ها و مراکز درمانی بسیار کاربردی کرده است. سیستمی مبتنی بر کلود که امکان کنترل تردد، تنظیم و مدیریت شیفت‌ها و هم چنین مدیریت کارکرد کارکنان این مراکز درمانی را به آسانی فراهم می‌کند.

 شیفت پرستاری در بیمارستان ها با هدف ارائه منظم مراقبت های لازم به بیماران و بر طبق قانون ارتقاء بهره وری کارکنان نظام سلامت تعریف شده است که با نظم و سازماندهی مسئولیت مراقبت از بیماران، تحویل بیمار برای نوبت کاری بعدی و تداوم مراقبت های ضروری بیمار تا انتهای نوبت کاری اجرا می شود. در واقع شیفت پرستاری فرآیندی است که در آن پرستاری با اتمام نوبت کاری خود اطلاعات مربوط به مراقبت بیماری و مسئولیت را به تیم پرستاری بعدی انتقال می دهد تا در حین تغییر شیفت هم مراقبت های لازم از بیمار صورت بگیرد.

 در هنگام تعویض شیفت، پرستار ضمن تحویل بیمار اطلاعات مربوط به بیماری و مراقبت های مربوطه را به پرستاری دیگر در نوبت کاری بعدی ارائه می دهد تا پرستار در شیفت پرستاری جدید با مطالعه اقدامات درمانی که روی بیمار انجام شده و داروهایی که باید به بیمار داده شود در زمان درست بهترین مراقبت ها را با بالاترین کیفیت ارائه دهد. در این مقاله در خصوص شیفت پرستاری، بهترین برنامه شیفت کاری پرستاران و انواع شیفت های بیمارستان و ارتباط آن با سیستم حضور و غیاب بیمارستانی زون  مطالبی بیان شده است که برای کسب اطلاعات بیشتر پیشنهاد می کنیم تا انتهای مقاله همراه ما باشید.

 
شیفت پرستاری چیست؟

شیفت پرستاری به معنای کار در نوبت‌های مختلف و تعیین شده است که پرستاران مسئولیت مراقبت از بیماران را به عهده دارند. این شیفت‌ها ممکن است شامل شبانه‌روزی، نوبت صبح یا بعدازظهر و حتی تعطیلات باشد. این سیستم برای اطمینان از پوشش 24 ساعته درخدمات پرستاری استفاده می‌شود تا برای بیماران همیشه امکان دسترسی به مراقبت و درمان فراهم شود. پرستاران موظفند پس از اتمام شیفت کاری اطلاعات مربوط به بیماران، مسئولیت ها و جزئیات مراقبت بیمار را به پرستار شیفت بعدی انتقال دهد و اصطلاحا بیمار را به پرستار در نوبت کاری بعدی تحویل دهد.

 
انواع شیفت های بیمارستان

شیفت های پرستاری به طور کلی در چند دسته تقسیم می شود که در ادامه به هریک از آنها می پردازیم.

• شیفت صبح: معمولاً از 7 صبح تا 3 بعد از ظهر طول می کشد. این شلوغ ترین زمان برای بیمارستان ها است و پرستاران باید با حجم زیادی از بیماران و وظایف مقابله کنند.
• شیفت عصر: معمولاً از 3 بعد از ظهر تا 11 شب طول می کشد. این شیفت می تواند آرام تر از شیفت صبح باشد، اما همچنان می تواند چالش برانگیز باشد، زیرا پرستاران باید مراقب بیمارانی باشند که ممکن است در حال بهبودی از جراحی یا سایر اقدامات پزشکی باشند یا با درد و ناراحتی دست و پنجه نرم کنند.
• شیفت شب: معمولاً از 11 شب تا 7 صبح طول می کشد. این شیفت آرام ترین زمان برای بیمارستان ها است، اما پرستاران باید مراقب باشند که بیماران ایمن و راحت باشند.
• شیفت چرخشی: این نوع شیفت شامل چرخش بین شیفت های صبح، عصر و شب است. و می تواند برای پرستاران دشوار باشد زیرا باید برنامه خواب خود را به طور مکرر تنظیم کنند. شیفت چرخشی پرستاران پس از یک شیفت کاری و تغییر شیفت جدید، یک یا دو روز اصطلاحا آف هستند و استراحت می کنند. پس از پایان روزهای استراحت تایم شیفت هم تغییر میکند.
• شیفت های طولانی(لانگ): برخی از پرستاران ممکن است مجبور به کار شیفت های طولانی 12 ساعته یا بیشتر باشند. این شیفت ها می تواند بسیار خسته کننده باشد و برای پرستاران دشوار باشد که تعادل بین کار و زندگی خود را حفظ کنند.
• شیفت تعطیلات: ساعت کاری موظفی پرستاران در شیفت پرستاری روزهای تعطیل برای شیفت صبح و عصر در مجموع ۱۰ ساعت و برای شیفت شب ۱۹ ساعت در نظر گرفته می شود.

شیفت لانگ بیمارستان چیست؟

 شیفت لانگ یکی از انواع شیفت‌های کاری در بخش‌های مختلف بیمارستان است. در این نوع شیفت، پرستاران برای مدت زمان بیشتری در بخش‌های مختلف بیمارستان کار می‌کنند. گاهی اوقات این شیفت‌ها تا 12 یا 16 ساعت ممکن است طول بکشد. این نوع شیفت برای اطمینان از حضور پرستاران در بیمارستان در طولانی‌ترین بازه زمانی و تأمین مراقبت مداوم برای بیماران مورد استفاده قرار می‌گیرد.

فرمول ساعت موظفی پرستاران چگونه محاسبه می شود:

ساعت موظفی = موظفی ماه - کسری با اعمال طرح بهره وری - (پاس شیر+مرخصی)

قوانین شیفت های پرستاری

• بین تعویض شیفت ها حدود یک ساعت زمان برای تحویل بیماران و مسئولیت ها در نظر گرفته می شود. این تایم در نوبت کاری هر دو پرستار محاسبه می شود.
• مترون یا پرستار مسئول شیفت تایم تحویل شیفت را بین پرستاران در نوبت های کاری مختلف تعیین می کند.
• قبل از تحویل شیفت پرستاری، با هماهنگی مسئول شیفت بیماران تقسیم و وظایف پرستاران از جمله مراقبت های بالینی بیماران تعیین و ثبت می شود.
• پرستاری که شیفت را تحویل می گیرد می تواند سوالات خود را خصوص بیماری که تحویل می گیرد از پرستاری که شیفت او تمام شده بپرسد تا بتواند اقدامات درمانی لازم ره به خوبی انجام دهد.
• پرستار مسئول شیفت باید در زمان تحویل هر نوبت کاری در کنار پرستار مسئول به بیمار سربزنند و پرستار مسئول شیفت بیمار را با پرستار آشنا کند.
• برای ایجاد هماهنگی بین بیماران و پرستاران در شروع هر نوبت کاری بیماران هم در جریان گذاشته می شوند.
• چنانچه حین تحویل شیفت کد احیا اعلام شود اولویت با کد احیاست و طبق دستوری که به پرستار در زمان تحویل نوبت کاری داده شده باید در تیم احیا حاضر شود.

قانون نوبت کاری بیمارستان

قوانین و مقرراتی برای نوبت کاری در بیمارستان واجد اهمیت هستند. این قوانین ممکن است شامل حداکثر ساعات کاری مجاز برای کادر درمانی، مقررات مربوط به استراحت و استراحت، شیفت‌های کاری و پرسنل حاضر در هر شیفت، و دیگر موارد مربوط به زمانبندی کاری در بیمارستان باشند. این قوانین و مقررات برای تضمین ارائه مراقبت بهتر برای بیماران و حفظ سلامتی کادر درمانی ایجاد شده‌اند. در این بخش برخی موارد تحت عنوان قانون نوبت کاری پرستاران در بیمارستان توضیح داده شده:

• براساس حق نوبت کاری پرستاران میزان مجاز تاخیر ۲ ساعت تاخیر در ماه است و این تاخیر بعنوان مرخصی استحقاقی آن ها لحاظ می شود. اگر این تاخیر به بیشتر از ۲ ساعت در ماه برسد، از حقوق و مزایای شغلی پرستاران به اندازه کل ساعات تاخیر کسر می شود.
• شیفت های پرستاری پشت سر هم و شیفت های طولانی بیش از سه روز مجاز نیست.
• پرستاران جهت دریافت مرخصی باید از چند روز قبل در کارتابل حود اقدام به ثبت مرخصی از مسئول شیفت بخش خود کنند و در صورتی که نیاز به مرخصی ساعتی دارند می توانند در هر شیفت به مدت سه ساعت مرخصی داشته باشند.
• برای مرخصی استعلاجی نیاز به تایید مسئول شیفت دارند.
• برای مرخصی استحقاقی نیز به ازای یک سال می توانند یک 4 هفته مرخصی بگیرند.

شیفت پرستاری در ایران: چالش ها و راه حل ها

پرستاران در ایران نقش حیاتی در ارائه مراقبت های بهداشتی به بیماران در بیمارستان ها، مراکز درمانی و سایر مراکز مراقبتی دارند. آنها وظایف مختلفی را انجام می دهند، از جمله:

• نظارت بر وضعیت بیماران
• تجویز دارو و درمان
• انجام اقدامات پزشکی
• ارائه مراقبت های عاطفی و روانی به بیماران و خانواده های آنها
• آموزش بیماران و خانواده های آنها در مورد مراقبت از خود
• شیفت های کاری پرستاران می تواند چالش برانگیز باشد، هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی.

شیفت های 12 ساعته پرستاری

محیط‌های عملی که پرستاران کمتر در شیفت‌های 12 ساعته کار می‌کنند، برنامه‌ها ممکن است به این شکل باشد:

• پرستاران جراحی سرپایی: چهار نوبت ده ساعته در هفته یک برنامه معمول برای پرستاران در مراکز سرپایی است.
• پرستاران مراقبت های سرپایی: در کلینیک ها، مراکز بهداشتی اجتماعی، و دفاتر پزشکی، پرستاران اغلب در شیفت های 8 ساعته، شاید از 8 صبح تا 5 بعد از ظهر، با یک ساعت برای ناهار کار می کنند.
• مدیران پرستار و مدیران مورد: مدیران مورد و مدیران پرستاری در مراقبت‌های حاد اغلب از ساعت 8 صبح تا 4 بعد از ظهر یا از 8 صبح تا 5 بعدازظهر کار می‌کنند. مدیران پرونده در محیط سرپایی احتمالاً برنامه مشابهی را دنبال خواهند کرد.
• پرستاران خانه بهداشت و آسایشگاه: پرستاران در خانه و آسایشگاه ممکن است از ساعت 8 صبح تا 4 بعد از ظهر یا 5 بعد از ظهر کار کنند. برخی از پرستاران ممکن است در اوایل بعدازظهر کار خود را شروع کنند (به عنوان مثال: 13:00 تا 21:00) اگر آژانس شیفت دومی داشته باشد که بعد از ظهر برای پذیرش بیماران بیشتری انجام می شود. شیفت های آخر هفته نیز رایج است.
• مربیان پرستار: مربیان پرستار معمولا از دوشنبه تا جمعه، 8 صبح تا 5 بعد از ظهر کار می کنند.
• پرستاران ثبت شده در عمل پیشرفته (APRN): اگر در مراقبت های اولیه کار می کنند، APRNS می تواند انتظار داشته باشد که از 8 صبح تا 5 بعدازظهر کار کند، اگرچه ممکن است ساعات کاری بدون حقوق داشته باشند.

مزایای شیفت کاری 12 ساعته پرستاران

هر نوع برنامه کاری مزایا و معایب خاص خود را دارد. بیمارستان ها به دلایل مختلف از جمله ارائه مراقبت های شبانه روزی از مدل شیفت 12 ساعته استفاده می کنند. بسته به کارفرمای خود، پرستاران ممکن است انتخاب زیادی در مورد برنامه خود داشته باشند یا نداشته باشند. اما، کار کردن در سه شیفت 12 ساعته چندین مزیت دارد، از جمله انعطاف پذیری بیشتر و زمان رفت و آمد کمتر.

انتقال اطلاعات بیمار بین پرستاران کمتر است

هنگامی که یک مرکز دارای شیفت پرستاری 12 ساعته است، تعداد دفعات بیمار کمتر از یک مرکز با شیفت پرستاری 8 ساعته است. در طول گزارش انتقال بیمار در تغییر شیفت، داده‌های مهم بیمار از پرستار خروجی به پرستار ورودی منتقل می‌شود و این انتقال داده‌ها، هم عینی و هم ذهنی، برای تداوم مراقبت از بیمار و نتایج مثبت پزشکی اهمیت دارد.

برنامه های انعطاف پذیر

انعطاف پذیری سه روز کار و به دنبال آن چهار روز ممکن است به پرستاران تعادل بین کار و زندگی بهتر ارائه دهد. پرستاران می توانند از این زمان برای رسیدگی به نیازهای شخصی خود، مانند حضور در قرار ملاقات با پزشک، نگهداری از خانه، بانکداری و مراقبت از اعضای خانواده استفاده کنند. سه روز کار در هفته همچنین به انعطاف‌پذیری بیشتری از نظر سفر، دنبال کردن آموزش پیشرفته، مشارکت در مدارس کودکان یا کار داوطلبانه اجازه می‌دهد.

زمان کمتری صرف رفت و آمد

رفت و آمد به محل کار می تواند به سرعت در یک هفته اضافه شود. پرستاری که سه شیفت 12 ساعته در هفته کار می کند نسبت به پرستاری که در 4 یا 5 شیفت کار می کند زمان بسیار کمتری را صرف رفت و آمد می کند.

معایب شیفت کاری 12 ساعته پرستاران

در حالی که کار کردن در شیفت های 12 ساعته پرستار مزایای آشکاری دارد، اما مطمئناً معایبی برای این نوع برنامه وجود دارد. پرستاران باید خودشان ارزیابی کنند که چه نوع برنامه ای را ترجیح می دهند و کدام محل کار بهترین ترتیب را برای نیازهای شخصی آنها ارائه می دهد.

خطرات سلامتی کوتاه مدت و بلند مدت

خطرات سلامتی به وضوح در ارتباط با شیفت های 12 ساعته (مخصوصاً 7 بعد از ظهر تا 7 صبح) وجود دارد. اختلال خواب شیفت کاری بر تعداد قابل توجهی از کارگران با برنامه‌های غیرسنتی تأثیر می‌گذارد و می‌تواند منجر به مشکل در خوابیدن، خواب ماندن یا خوابیدن در زمانی که فرد بخواهد یا نیاز دارد، شود.

شیفت های 12 ساعته به ندرت فقط 12 ساعت طول می کشد

در واقعیت، شیفت های 12 ساعته به ندرت تنها 12 ساعت طول می کشد و ساعات طولانی می تواند به احساس فرسودگی کمک کند. 

به عنوان مثال، در طول یک شیفت پرستاری 12 ساعته، یک پرستار در ساعت 6:30 یا 6:45 صبح برای شیفت خود می آید. در ساعت 7 صبح آنها وارد می شوند و گزارشی را از یک پرستار خسته که 12 ساعت گذشته در خدمت بوده است دریافت می کنند. متأسفانه برای آن پرستار خسته، رسیدن به نمودار ممکن است باعث شود شیفت 12 ساعته آنها به 13 ساعت یا بیشتر برسد (حتی اگر آنها فقط برای 12 ساعت برنامه ریزی شده خود دستمزد دریافت می کنند).

 افزایش احتمال خطا

ایمنی بیمار یک نگرانی مداوم در مراقبت های بهداشتی است که سوالاتی را در مورد اینکه آیا پرستاران واقعاً باید شیفت های 12 ساعته کار کنند یا خیر را مطرح می کند. اگر سلامت پرستاران از این شیفت‌های طولانی رنج می‌برد و توانایی تمرکز آنها کاهش می‌یابد، افزایش احتمال خطا عاملی است که نیاز به توجه دارد. اگر فرسودگی شغلی پرستار واقعاً منجر به احساس بدبینی و منفی بافی نسبت به شغل فرد شود، پرستار فرسوده ممکن است بیشتر مرتکب خطا شود

منابع برای پرستاران شیفت 12 ساعته

مقابله با شیفت های طولانی پرستاری شامل استفاده از استراتژی هایی برای کاهش اثرات منفی است. در حالی که پیدا کردن یک شغل جدید در یک محیط متفاوت با یک برنامه بهتر گاهی اوقات یک گزینه است، به دلایل مختلف همیشه این امکان وجود ندارد. پرستاران ممکن است بخواهند از روش های مقابله ای مثبت برای کاهش تأثیر منفی شیفت کاری طولانی استفاده کنند. تلاش برای بهبود کیفیت خواب محل خوبی برای شروع است و مطمئناً خوب غذا خوردن ضرری ندارد. نشان داده است که خستگی خطر اشتباهات پزشکی را افزایش می دهد. اگر می خواهید روابط خوب خود را حفظ کنید، با خانواده خود وقت داشته باشید و از پیامدهای سلامتی طولانی مدت ناشی از نوبت کاری غیر سنتی متحمل نشوید، چندین قدم کوچک وجود دارد که می توانید برای کیفیت زندگی بهتر و شغل پرستاری شادتر بردارید.

چالش های شیفت های پرستاری در ایران

• کمبود پرستار: یکی از بزرگترین چالش های پیش روی پرستاران در ایران کمبود پرستار است. این امر منجر به افزایش حجم کار برای پرستاران می شود که می تواند منجر به خستگی، فرسودگی شغلی و خطاهای پزشکی شود.
• ساعت های کاری طولانی: همانطور که قبلاً ذکر شد، برخی از پرستاران مجبور به کار شیفت های طولانی هستند که می تواند بسیار خسته کننده باشد و برای حفظ تعادل بین کار و زندگی دشوار باشد.
• دستمزد پایین: متوسط ​​حقوق پرستاران در ایران در مقایسه با سایر مشاغل حرفه ای پایین است. این امر می تواند انگیزه پرستاران را برای ادامه کار در این حرفه کاهش دهد و منجر به مهاجرت پرستاران به سایر کشورها شود.
• محیط کار پر استرس: محیط کار در بیمارستان ها و سایر مراکز مراقبتی می تواند بسیار پر استرس باشد. پرستاران اغلب مجبور به مقابله با موقعیت های مرگ و زندگی هستند و ممکن است شاهد رنج زیادی باشند. این می تواند منجر به فرسودگی شغلی، اضطراب و افسردگی شود.

هر آنچه که باید در مورد نوبت کاری پرستاری بدانید

یکی از مزایای حرفه پرستاری تنوع شیفت های موجود است که می تواند به پرستاران اجازه دهد تا در شیفتی که به بهترین وجه با برنامه آنها مطابقت دارد کار کنند. پرستاران تازه وارد در این حرفه ممکن است در ابتدا این انعطاف را نداشته باشند، با این حال، با تجربه و زمان، می توانید برای فرصت هایی با تغییری که متناسب با تعادل کار و زندگی شما باشد، درخواست دهید.

حتما بخوانید: مقاله ی آشنایی با انواع شیفت کاری و نوبت کاری

در این مقاله، شیفت کاری پرستاری، انواع مختلف شیفت و مزایای نوبت کاری را مورد بحث قرار می دهیم.

شیفت پرستاری در شب

شیفت کاری معمولاً به کار در شیفت شب اشاره دارد. گزینه های شیفت شب معمولاً عبارتند از:

نوبت اول: 19 الی 7:30 صبح

نوبت دوم: 20 الی 8:30 صبح

نوبت سوم/آخرین: 11 شب تا 7 صبح

پرستاری در شیفت شب برای همه مناسب نیست. گاهی اوقات، ممکن است دشوار باشد، زیرا چرخه بیداری/خواب را که به عنوان "ریتم شبانه روزی" نیز شناخته می شود، قطع می کند. همچنین می تواند باعث افزایش خواب آلودگی، بی خوابی و افزایش یا کاهش وزن شود.

مزایای کار در شیفت شب بیمارستان

کار کردن در شیفت شب مزایایی دارد. از آنجایی که اکثر فارغ التحصیلان جدید پرستاری که در بیمارستان ها کار می کنند در شیفت شب کار می کنند، اغلب دوستی محکم و پایداری با همکاران پرستار برقرار می کنند. از دیگر مزایای شب کاری می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• فرصتی برای دستمزد بالاتر
• حضور کمتر بیمار
• برنامه کاری انعطاف پذیر
• مرخصی بیشتر
• انتقال بیماران کمتر به مرکز
•  فرصتی برای دستمزد بالاتر

حتما بخوانید: مقاله ی محاسبه ی شب کاری طبق قانون کار 

حضور کمتر بیمار

طبیعتاً شیفت شب کندتر است. زمانی که کسب و کارها، مطب های سرپایی و پزشکان برای یک روز بسته شوند، شروع به کاهش می کند. بسته به طبقه ای که در آن کار می کنید، ممکن است در شیفت شب، انتقال و پذیرش بیمار کمتر باشد. این به معنای مصرف کمتر است زیرا بیماران شروع به اقامت در شب می کنند.

برنامه کاری انعطاف پذیر

کار کردن در شیفت شب به شما این امکان را می دهد که در طول روز زمان بیشتری را برای صرف کارهای شخصی مانند انجام کارها و گذراندن وقت با خانواده و دوستان داشته باشید. اگر خانواده دارید، کار در شیفت شب به شما این فرصت را می دهد که در ساعات روز با فرزندان خود وقت بگذرانید. می توانید آنها را با ماشین به مدرسه برسانید، با هم غذا بخورید، در انجام تکالیف کمک کنید و قبل از خواب در آنجا باشید.

مرخصی بیشتر

شب های کاری ممکن است مرخصی بیشتری ارائه دهد. به عنوان مثال، با یک شیفت 12 ساعته که سه شب متوالی کار می کند، ممکن است مجبور نباشید تا هفته بعد به سر کار خود بازگردید. داشتن یک برنامه ثابت، در صورت امکان، به شما این امکان را می دهد که روزهای طولانی استراحت داشته باشید.

انتقال کمتر بیمار

یکی دیگر از مزیت های شب کار، دفع کمتر بیمار است. انتقال بیمار زمانی است که بیمار خود را به پرستار دیگری گزارش می دهید. انتقال کمتر بیمار می‌تواند منجر به اشتباهات کمتر، زمان بیشتری برای صرف کردن با بیماران و زمان بیشتری برای جستجوی فرآیندها و روش‌ها شود.

مدیریت شیفت بیمارستانی و پرستاری

مدیریت شیفت در بیمارستان‌ها و واحدهای پرستاری یکی از مهمترین وظایف مدیران و مسئولین سلامت است. و نیازمند برنامه‌ریزی مناسب برای تخصیص نیروی کاری، منابع و اعلام شیفت‌های کاری، تنظیم و نظارت بر نوبت‌های کاری پرسنل و مدیریت نیازهای پیش‌آمده طی شیفت می‌شود.

در اینجا پنج مورد کلیدی مربوط به مدیریت شیفت بیمارستانی و پرستاری است:

• برنامه‌ریزی مناسب شیفت‌های کاری بر اساس نیاز بیماران و نیروی کار از پیش تعیین شده
• ارتباط و هماهنگی موثر بین اعضای تیم مراقبتی برای پوشش مناسب همه شیفت‌ها
• مدیریت منابع انسانی به نحوی که افراد بتوانند به طور موثر و بهینه در شیفت‌های خود عمل کنند
• نظارت بر استفاده بهینه از تجهیزات و منابع در طول شیفت‌ها
• ارتقاء ایمنی بیماران و کارکنان در طول شیفت‌ها و طراحی برنامه‌های استراحت مناسب

 برنامه حضور و غیاب زون یک ابزار مهم برای مدیریت شیفت بیمارستان و واحدهای پرستاری است. استفاده از این برنامه در مدیریت شیفت بیمارستانی و پرستاری می‌تواند بهبود قابل ملاحظه‌ای در مدیریت نیروی انسانی و بهره ‌وری داشته باشد.

کاربردهای برنامه حضور و غیاب زون در مدیریت شیفت بیمارستانی و پرستاری عبارتند از:

• ثبت و ردیابی حضور و غیاب پرسنل: این برنامه‌ها به مدیران امکان می‌دهند تا حضور و غیاب پرسنل را در طول شیفت‌ها به‌طور دقیق ردیابی کنند و از نظرات تاخیرها یا غیبت‌های غیرمجاز آگاه شوند.
• برنامه‌ریزی بهینه شیفت‌ها: با داشتن داده‌های دقیق در مورد حضور و غیاب پرسنل، مدیران می‌توانند شیفت‌ها را بهینه‌تر برنامه‌ریزی کنند و از تخصیص منابع بهینه در طول روزانه استفاده کنند.
• ایجاد گزارشات و آمارهای پرسنلی: این نوع برنامه‌ها به مدیران امکان می‌دهند تا گزارشات دقیقی از حضور و غیاب پرسنل، ساعات کاری و سایر داده‌های مربوط به پرسنل تهیه و تجزیه و تحلیل کنند.